Wydane zostały korzystne indywidualne interpretacje KIS (interpretacja z dnia 12 czerwca 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.175.2019.3.MW oraz z dnia 27 września 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.322.2019.3.PC) potwierdzające, że brak klauzuli ubruttowienia nie przekreśla możliwości zaliczenia podatku u źródła zapłaconego „z własnej kieszeni” przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów.
Zdaniem KIS:
„(…) brak klauzuli umownej o ubruttowieniu wynikającej z umowy łączącej strony nie wyklucza możliwości zaliczenia kwoty podatku u źródła (tj. kwoty ubruttowienia) do kosztów uzyskania przychodów, niemniej jednak w takich przypadkach konieczne jest wykazanie spełnienia przesłanek z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Należy zauważyć, że art. 15 ust. 1 wyraźnie wskazuje, że wydatki muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Oznacza to, że płatnik jest zobowiązany wykazać, że dokonane przez niego ubruttowienie służyło uzyskaniu przychodów, zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.”
KIS potwierdza zatem, że w sytuacji gdy ze względów biznesowych podatnik nie ma możliwości potrącenia podatku u źródła z wypłacanej należności i poniesie ciężar WHT, może zaliczyć ten wydatek do kosztów uzyskania przychodów o ile spełnia on ogólne przesłanki zaliczania wydatków KUP.
