W dniu 13 stycznia 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok (sygn. akt II FSK 2500/13) dot. zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów zastępstwa procesowego zasądzonych na rzecz pracownika.
Sprawa dotyczyła Spółki, która brała udział w postępowaniach sądowych dotyczących roszczeń pracowników, którzy ulegli wypadkowi podczas pracy. W efekcie postępowań Spółka wypłacała na rzecz poszkodowanych różnego rodzaju świadczenia, w tym zwrot kosztów pomocy prawnej świadczonej na rzecz osób występujących z roszczeniami. W związku z powyższym, wystąpiła z wnioskiem o interpretację, mającą potwierdzić, czy tego typu koszty mogą zostać zaliczone do KUP.
Podatnik otrzymał interpretację, zgodnie z którą tego typu wydatki nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Stanowisko Ministra Finansów zostało podtrzymane przez WSA w Gorzowie Wielkopolskim, który wskazał, iż:
„W ocenie składu orzekającego w takim przypadku nie zachodzi bezpośredni związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy poniesieniem kosztu zastępstwa procesowego a osiągnięciem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu. Wydatki te związane są ściśle z dochodzeniem przez poszkodowanego swoich praw i roszczeń przed sądem, i nie mają związku z przychodem strony pozwanej, tylko z jego wydatkiem. Brak podstawy prawnej do obciążania nimi Skarbu Państwa. Koszty zastępstwa procesowego mają charakter dolegliwości finansowej za przegrany proces i powinny obciążać wyłącznie przegranego, a nie Skarb Państwa. Koszty zastępstwa związane są z dochodzonym odszkodowaniem, ale nie są jego elementem.”
NSA uznał stanowisko zaprezentowane przez MF i WSA za prawidłowe. Nie zostało jeszcze opublikowane pisemne uzasadnienie orzeczenia NSA.
