W dniu 7 lipca 2016 r. NSA wydał orzeczenie (sygn. akt I FSK 226/15) w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług odszkodowania za przedwczesne rozwiązanie umowy najmu.
Sprawa dotyczyła Spółki, której działalność polegała na wynajmie lokali użytkowych. Jeden z najemców postanowił przedwcześnie rozwiązać zawartą ze Spółką umowę najmu. Strony podjęły negocjacje, w wyniku których najemca zobowiązał się do wypłacenia Spółce odszkodowania celem zrekompensowania poniesionych przez nią strat. W związku z powyższym Spółka wystąpiła do MF z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej potwierdzającej stanowisko, iż rekompensata za wcześniejsze rozwiązanie umowy nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT. Zdaniem Spółki czynność polegająca na zerwaniu umowy i wypłacie odszkodowania nie mieści się w zakresie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.
Ze stanowiskiem Spółki nie zgodził się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie. W wydanej interpretacji indywidualnej uzasadnił, iż w omawianym przypadku nie mamy do czynienia z zadośćuczynieniem, lecz z wynagrodzeniem dla Spółki za wyrażenie zgody na odstąpienie od umowy. Ponadto podkreślił, że na gruncie ustawy o VAT świadczenie usług należy rozumieć nie tylko jako działanie podatnika, lecz także jako powstrzymanie się od działania lub zaniechanie.
W ostateczności sprawa trafiła do NSA, który, podobnie jak WSA w Warszawie, potwierdził stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej. W wyroku pierwszej instancji Sąd wskazał, iż zachodzi bezpośredni związek pomiędzy otrzymaną kwotą odszkodowania a dokonanym świadczeniem w postaci zgody na odstąpienie od umowy. Natomiast NSA w uzasadnieniu wyroku wyjaśnił, że samo nazywanie świadczenia odszkodowaniem nie oznacza, że nie podlega ono opodatkowaniu VAT.
Nie opublikowano jeszcze pisemnego uzasadnienia wyroku NSA.
