Tax AlertyTax Alert 143/2016

25/08/2016

W dniu 17 sierpnia 2016 r. NSA wydał orzeczenie (sygn. akt II FSK 1757/14) dotyczące odmowy stwierdzenia nadpłaty w CIT.

Sprawa dotyczyła oddziału spółki niemieckiej, który w zeznaniu CIT-8 wykazał koszty poniesione przez spółkę matkę z tytułu wydatków na administrację, zarząd, marketing oraz sprzedaż, co jest dopuszczalne w myśl polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Jednak organ podatkowy wezwał oddział do wskazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionymi wydatkami, a prowadzoną działalnością. W odpowiedzi oddział wskazał, iż są to wydatki przypisane przez spółkę matkę. Organ poprosił jednak oddział o przedłożenie dokładnych zestawień. Oddział tego nie zrobił, ale dostarczył organowi dokumentację, z której miało wynikać, jaki był cel poniesionych wydatków. Nie przekonało to jednak fiskusa, który uznał, iż takie wyjaśnienia oddziału są zbyt ogólne.

Oddział nie zgodził się z rozstrzygnięciami organów podatkowych i złożył skargę do WSA w Gdańsku twierdząc, iż obszerna dokumentacja oraz noty obciążające są wystarczające dla stwierdzenia związku pomiędzy wydatkami, a przychodami. WSA w Gdańsku jednak nie podzielił przedstawionego stanowiska i stwierdził, że fakt, iż oddział należy do niemieckiej spółki nie zwalnia go z obowiązków wynikających z polskich przepisów podatkowych. Tak samo orzekł NSA przyznając rację sądowi
I instancji. Zdaniem NSA, poza udokumentowaniem wydatków oddział był zobowiązany do wykazania związku przyczynowo-skutkowego, a z samej dokumentacji nie sposób było wywnioskować, iż dane wydatki powinny być zostać zaliczone do KUP.