W dniu 30 stycznia 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok (sygn. akt II FSK 3295/12) dotyczący skutków prawnych zakupu polisy ubezpieczeniowej dla pracowników odbywających zagraniczną podróż służbową.
Sprawa dotyczyła spółki, która co roku wykupuje dla swoich pracowników podróżujących służbowo za granicę ubezpieczenie. Ubezpieczenie ma na celu zabezpieczenie nieprzewidzianych co do wysokości wydatków związanych z bezpośrednimi i pośrednimi skutkami chorób i wypadków przy pracy, którym ulegnie pracownik za granicą, a które to wydatki musiałyby zostać zwrócone bądź wypłacone przez spółkę. W związku z powyższym, spółce nasunęły się wątpliwości, czy poniesione przez spółkę wydatki na ubezpieczenie stanowią dla pracownika odbywającego podróż służbową przychód podlegający opodatkowaniu.
Zarówno Minister Finansów, jak i Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uznali, że w związku z wykupieniem polisy ubezpieczeniowej pracownik uzyskuje przychód. Zdaniem WSA, pracownik poprzez fakt wykupienia polisy przez pracodawcę zyskuje realną korzyść, gdyż nie musi samodzielnie ponosić wydatków na ubezpieczenie.
Sprawa trafiła do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który uchylił wyrok Sądu I instancji. Zdaniem NSA, spółka wykupując ubezpieczenie dla swoich pracowników minimalizuje niebezpieczeństwo ponoszenia przez nią wysokich kosztów leczenia za granicą. Sąd II instancji podkreślił, że w sytuacji, gdy koszty ewentualnej choroby czy wypadku za granicą zobowiązany jest ponieść pracodawca, nie leży w interesie pracownika wykupienie takiego ubezpieczenia we własnym zakresie. Byłby to dla niego wyłącznie zbędny, dodatkowy koszt. W konsekwencji, pracownik otrzymując ubezpieczenie od pracodawcy nie zaoszczędził, bo nie musi w ogóle sam ponosić wydatków związanych z ubezpieczeniem. Bez względu bowiem na to, czy spółka ubezpieczenie wykupi, jej pracownicy nie będą musieli ponosić kosztów leczenia z własnych środków. W związku z powyższym, w opinii NSA, pracownik nie uzyskuje przysporzenia, które podlegałoby opodatkowaniu.