W dniu 7 maja 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wydał wyrok (sygn. akt I SA/Wr 303/15) w zakresie kryteriów uznania przeprowadzonej akcji za konkurs na gruncie PIT.
Sprawa dotyczyła spółki, która zajmuje się sprzedażą złota inwestycyjnego, między innymi przez pośredników. Pośrednicy z kolei zatrudniają na podstawie umowy o pracę lub umowy o współpracy handlowców. W związku z tą działalnością, w celu zwiększenia poziomu sprzedaży towarów za pośrednictwem swoich pośredników, spółka przygotowała dla ich przedstawicieli handlowych konkurs. Osoba osiągająca najwyższy poziom sprzedaży zostanie uhonorowana w powyższym konkursie nagrodą w postaci możliwości zakupu złota inwestycyjnego po preferencyjnej cenie.
W związku z powyższym powstała wątpliwość co do sposobu opodatkowania wydanych nagród.
Spółka stanęła na stanowisku, że organizowane przedsięwzięcie należy zakwalifikować jako konkurs oraz że strona jako płatnik będzie zobowiązana do pobrania i odprowadzenia zryczałtowanej stawki podatku dochodowego w wysokości 10%.
Dyrektor Izby Skarbowej w wydanej interpretacji uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Stwierdził iż działania podejmowane przez spółkę noszą cechy programu motywacyjnego, a nie konkursu. Uznał że świadczy o tym cel – motywowanie uczestników do efektywniejszej pracy.
Spółka wniosła do WSA skargę na powyższą interpretację. Sąd po rozpoznaniu sprawy uznał interpretacje za nieprawidłową i przychylił się do stanowiska spółki. Powołując się na słownik języka polskiego zauważył, że realizowane przez spółkę przedsięwzięcie spełnia wszystkie cechy konkursu, w tym w szczególności ma element wzajemnej rywalizacji i współzawodnictwa. Natomiast motywacja, zdaniem Sądu, to głównie proces któremu poddawane są określone osoby w celu osiągnięcia określonego wyniku, ale bez rywalizacji. Ponadto, Sąd zauważył, że programy motywacyjne są elementem relacji pracodawca-pracownicy, co w niniejszej sprawie nie miało miejsca.