W dniu 31 lipca 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok (sygn. akt. II FSK 2908/17) dotyczący powstania przychodu w sytuacji udzielenia przez podmioty powiązane wzajemnych poręczeń o różnej wartości.
Spór dotyczył spółek, które udzieliły sobie wzajemnego poręczenia, lecz jedno z poręczeń miało niższą wartość od drugiego. W związku z powyższym jedna ze spółek miała wątpliwość czy w związku z udzieleniem poręczenia o niższej wartości powstanie u niej przychód z nieodpłatnego świadczenia. Spółka stanęła na stanowisku, że wzajemne udzielenie poręczeń przez spółki powiązane posiada przymiot wzajemności i ekwiwalentności i nie stanowi dla zainteresowanej uzyskującej poręczenie przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu.
Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. W interpretacji wskazano, że przychód stanowią zarówno świadczenia nieodpłatne, jak i częściowo odpłatne, co będzie świadczyło o powstaniu przychodu u spółki, która udzieliła poręczenia o niższej wartości.
Stanowiska organu podatkowego zaaprobował WSA w Poznaniu, argumentując, że dla celów podatkowych wartość udzielonych sobie wzajemnie poręczeń przez podmioty powiązane ma istotne znaczenie, a skoro wartość ta nie jest równoważna (identyczna co do wartości) to znaczy, że jeden z podmiotów nie spełnił świadczenia ekwiwalentnego w stosunku do drugiego podmiotu. Powstała w ten sposób różnica w wysokości kwot przy zestawieniu wzajemnych poręczeń będzie stanowiła przychód, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Naczelny Sąd Administracyjny utrzymał w mocy powyższe rozstrzygnięcie WSA.
Brak jest jeszcze pisemnego uzasadnienia wyroku NSA.
