W dniu 1 stycznia 2016 r. wchodzi w życie nowelizacja ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, na mocy której zmianie ulegną m.in. przepisy w zakresie opodatkowania nieruchomości znajdujących się w złym stanie technicznym.
Zgodnie z przepisami obowiązującymi do 31 grudnia 2015 r. z pojęcia gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności wyłączone są te obiekty, które nie są i nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych. Na tym tle powstawały dotychczas spory, co należy rozumieć pod pojęciem względów technicznych, które powodują, że dany przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia działalności.
Mając na uwadze powyższe, ustawodawca postanowił usunąć z dniem 1 stycznia 2016 r. dotychczasowe wyłączenie a w jego miejsce wprowadził nowy art. 1a ust. 2a pkt 3 w myśl którego „do gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie zalicza się budynków, budowli lub ich części, w odniesieniu do których została wydana decyzja ostateczna organu nadzoru budowlanego, o której mowa w art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (tj. decyzja nakazująca rozbiórkę obiektu – przyp. własny), lub decyzja ostateczna organu nadzoru górniczego, na podstawie której trwale wyłączono budynek, budowlę lub ich części z użytkowania.”
Zdaniem ustawodawcy nowe brzmienie przepisów powinno wykluczyć wszelkie spory w zakresie opodatkowania podatkiem od nieruchomości obiektów znajdujących się w złym stanie technicznym. Jeżeli w stosunku do tych obiektów nie zostaną wydane w/w decyzje, będą one zaliczone do kategorii gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
