W dniu 9 listopada 2016 r. NSA wydał orzeczenie (sygn. akt II FSK 2293/16) dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na upominki dla kontrahentów.
Sprawa dotyczyła Spółki, która organizuje spotkania biznesowe. W trakcie tych spotkań Spółka wręcza swoim kontrahentom drobne prezenty, takie jak długopisy, kalendarze, etui, krawaty i itp. Niektóre z prezentów są opatrzone logo firmy, natomiast inne nie. W związku z tym Spółka zapytała organ podatkowy, czy poniesione wydatki może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Zdaniem organu podatkowego wydatki ponoszone przez Spółkę mają charakter reprezentacji, a nie reklamy, ponieważ ww. upominki są wydawane wąskiej grupie kontrahentów Spółki, a nie masowo. Spółka nie zgodziła się z tym stanowiskiem i złożyła skargę do WSA, który częściowo przyznał rację Spółce. WSA uznał, że do wydatków reklamowych można zaliczyć wydatki przeznaczone na upominki, ale wyłącznie te, które są opatrzone logo Spółki. To stanowisko zostało końcowo zaakceptowane również przez NSA. W ustnym uzasadnieniu orzeczenia sąd podkreślił, że dla oceny, czy wydatek można zaliczyć do kosztów podatkowych, nie powinna mieć znaczenia jego wystawność, lecz okoliczność, czy upominki te posiadają logo Spółki.
