8 maja 2019 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał wyrok w sprawie nr C-127/18 A–PACK CZ s.r.o. dotyczący przyznania prawa do korekty kwoty zapłaconego podatku VAT dotyczącego niezapłaconych wierzytelności uznanych za nieściągalne z powodu niewypłacalności dłużnika, który w dniu korekty nie był czynnym podatnikiem.
Sprawa dotyczyła czeskiej spółki, której jeden z kontrahentów został objęty postępowaniem upadłościowym. Spółka uznając, że jej wierzytelności wobec upadającego klienta są nieściągalne postanowiła skorzystać z ulgi na złe długi i wniosła o zwrot około 21 tys. euro. Czeskie organy podatkowe odmówiły prawa do skorzystania z preferencji, powołując się na fakt, iż w dniu złożenia deklaracji dłużnik nie był już podatnikiem VAT, co podobnie jak na gruncie polskiej ustawy o VAT, jest jednym z warunków odzyskania podatku należnego. Spółka odwołała się od decyzji, a spór trafił do czeskiego NSA, który skierował w tej sprawie pytanie prejudycjalne do TSUE.
Trybunał orzekł, że spółka powinna mieć prawo do odzyskania VAT. Zdaniem TSUE ostateczne wykreślenie dłużnika z rejestru VAT należy traktować jako kolejny dowód na nieściągalność wierzytelności a nie warunek uniemożliwiający skorygowanie rozliczeń. Możliwość zastosowania preferencji może zostać ograniczona przez „przeciwdziałanie niepewności związanej z niewywiązaniem się z płatności faktury lub jej ostatecznym charakterem”, nie może być natomiast wyłączona „w wypadku niewywiązania się z płatności”. Co więcej, unijny trybunał uznał, że odmowa prawa do korekty rozliczeń w takim przypadku narusza zasadę neutralności VAT.
