18 lipca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wydał orzeczenie (sygn. I SA/Op 166/18) w sprawie zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych zwrotu kosztów podróży członków rady nadzorczej na posiedzenie rady.
W zaskarżonej interpretacji indywidualnej organ podatkowy nie zgodził się z twierdzeniem wnioskodawcy, że pojęcie „podróży” zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o PIT dotyczy wszelkich podróży osób niebędących pracownikami i nie jest tożsame z podróżą służbową pracowników, której definicje określa Kodeks pracy. Zdaniem organu, wnioskodawca dokonał wykładni rozszerzającej, która nie ma zastosowania przy dokonywaniu interpretacji dotyczących ulg i zwolnień podatkowych. Dlatego też, kwota zwrotu należności z tytułu dojazdu członków rady nadzorczej stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście i nie podlega zwolnieniu.
WSA uchylił powyższą interpretację organu podatkowego, stwierdzając przy tym, że podróż służbowa pracownika nie może być utożsamiana z pojęciem „podróż osoby niebędącej pracownikiem”. Osoba niebędąca pracownikiem (w tym przypadku: członek rady nadzorczej) może skorzystać ze zwolnienia z PIT, pod warunkiem odbycia podróży oraz jeśli celem tej podróży jest osiągnięcie przychodu. Otrzymane świadczenie nie może zostać ponadto zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.
Wyrok jest nieprawomocny.