Dnia 15 września 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną (sygn. 0115-KDIT2-3.4010.209.2017.1.MJ) dotyczącą możliwości uznania certyfikatu rezydencji podatkowej pobranego ze strony kontrahenta w postaci pliku „pdf” lub „jpg” za zaświadczenie zgodne z definicją określoną w art. 4a pkt 12 ustawy o CIT.
Spółka nabywała dla potrzeb własnej działalności gospodarczej usługi m.in. od irlandzkich rezydentów podatkowych, którzy udostępniali swoje certyfikaty rezydencji na stronach internetowych w formie elektronicznych plików „pdf” lub „jpg”, pobieranych następnie przez Spółkę dla celów podatkowych w Polsce. Certyfikaty w takiej formie zostały uznane przez irlandzkie organy podatkowe za ważne dokumenty potwierdzające siedzibę dla celów podatkowych, a od początku 2017 r. wydają je co do zasady w ww. formatach plików i wysyłają irlandzkim podmiotom poprzez bezpieczne kanały elektroniczne. W związku z powyższym spółka zadała pytanie, czy taka forma zaświadczenia o siedzibie podatkowej kontrahenta spełnia definicję certyfikatu rezydencji określoną w ustawie o CIT.
Dyrektor KIS stwierdził, że „kopia zaświadczenia o rezydencji podatkowej pobrana ze strony internetowej kontrahenta nie stanowi certyfikatu rezydencji, o którym mowa w art. 4a pkt 12 w związku z art. 26 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.
