Tax AlertyTax Alert nr 36/2020

13/05/2020

Różnice kursowe dotyczące kredytów stanowią koszty finansowania dłużnego, co wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 marca 2019 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.539.2018.2.MM. W rozpatrywanym stanie faktycznym powstała wątpliwość m. in. w kwestii, czy zrealizowane różnice kursowe (dodatnie i ujemne) powstałe z tytułu spłat kredytów walutowych pełniących funkcję instrumentów zabezpieczających oraz koszty i prowizje, poniesione w związku z zawarciem transakcji zabezpieczających, mieszczą się w definicji kosztów finansowania dłużnego zawartej w art. 15c ust. 12 ustawy o CIT.

W wydanej interpretacji Dyrektor KIS stwierdził, że w przypadku opisanych we wniosku kredytów walutowych pełniących funkcję instrumentów zabezpieczających mamy do czynienia z uzyskaniem środków finansowych od innych podmiotów oraz z korzystaniem z tych środków, zatem koszty finansowania dłużnego powinny być korygowane o zrealizowane różnice kursowe (dodatnie i ujemne) powstałe z tytułu spłat tych kredytów.

Na powyższą konstatację bez wpływu pozostaje to, jakimi motywami kierował się wnioskodawca. Bez względu na to, czy u podstaw decyzji o zaciągnięciu kredytu legła chęć zabezpieczenia się przed wahaniami cen towarów, czy też bieżące finansowanie Spółki, koszty kredytu jako koszty finansowania zewnętrznego winny być kwalifikowane do kosztów finansowania dłużnego, o jakim mowa w art. 15c ust. 12 ustawy o CIT.

Natomiast koszty i prowizje dotyczące transakcji, których przedmiotem są instrumenty pochodne, służące zabezpieczeniu występującego ryzyka zmienności cen kupowanych/sprzedawanych towarów oraz kursów walut nie są związane z pozyskiwaniem finansowania zewnętrznego i nie stanowią kosztów finansowania dłużnego.