23 kwietnia 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok (sygn. II FSK 1138/13) w zakresie opodatkowania podatkiem PIT nagród wydawanych w ramach programu lojalnościowego.
Sprawa dotyczyła spółki, która w ramach prowadzonego programu lojalnościowego przyznawała swoim klientom punkty za dokonywanie zakupów określonych towarów lub usług, za testowanie produktów spółki, za korzystanie z kart wydanych przez partnerów spółki, itp. Zebrane punkty klienci mogli wymieniać na nagrody o wartości nie większej niż 200 zł. W związku z powyższym, spółka uznała, że wydanie ww. nagród będzie zwolnione z opodatkowania PIT na podstawie art. 21 ust.1 pkt 68a ustawy o PIT, tj. jako świadczenia nieodpłatne na cele związane z promocją lub reklamą świadczeniodawcy.
Spółka złożyła wniosek o interpretację z prośbą o potwierdzenie swojego stanowiska.
Niemniej, Dyrektor Izby Skarbowej uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Stwierdził, że powyższe świadczenie nie jest świadczeniem nieodpłatnym, ponieważ nieodpłatne świadczeniem to przysporzenie po stronie obdarowanego niezwiązane z żadnym wzajemnym zobowiązaniem obdarowanego na rzecz darczyńcy. W przedmiotowej sytuacji natomiast przyznanie nagrody uzależnione było od zdobycia punktów, które z kolei były przyznawane za dokonanie przez klienta określonych czynności.
Spółka wystąpiła do WSA ze skargą na powyższa interpretację. Sąd po zapoznaniu się ze sprawą uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie. W ocenie Sądu, spółka prawidłowo uznała, że otrzymane nagrody będą miały charakter świadczeń nieodpłatnych. Były one przyznawane w zamian za standardowe zachowania konsumenckie, których nie można potraktować jako ekwiwalent otrzymanego świadczenia.
Ostatecznie sprawa trafiła do NSA, który potwierdził stanowiska wyrażone przez spółkę i WSA.