W dniu 28 lipca 2016 r. NSA wydał wyrok (sygn. akt II FSK 1908/14) dotyczący możliwości opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przychodów z tytułu dzierżawy znaku towarowego.
Spór dotyczył Podatnika będącego osobą fizyczną, który posiada zarejestrowany znak towarowy
w formie słownej. Podatnik planuje zawrzeć umowę dzierżawy znaku towarowego ze spółką komandytową, w której posiada status komandytariusza. W ramach umowy Podatnik odda spółce prawa do używania znaku towarowego i prawa do pobierania z tego tytułu pożytków, a spółka będzie w zamian zobowiązana do wypłaty Podatnikowi umownego czynszu. W związku z tym Podatnik zwrócił się do MF o rozstrzygnięcie, czy przychód z tytułu dzierżawy znaku będzie mógł zostać opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Zdaniem Podatnika przedmiotowy czynsz powinien być kwalifikowany, jako przychód z tytułu umowy dzierżawy, co skutkowałoby możliwością opodatkowania ryczałtem w wysokości 8,5%.
MF uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe stwierdzając, iż przychód z dzierżawy znaku towarowego powinien być kwalifikowany jako przychód z tytułu praw majątkowych opodatkowany na zasadach ogólnych. Zdania MF nie podzielił WSA w Poznaniu. W wydanym orzeczeniu stwierdził, że przede wszystkich uzyskiwany przychód jest przychodem z dzierżawy, a nie ma znaczenia, że dzierżawa dotyczy znaku towarowego. Z tym stanowiskiem ostatecznie nie zgodził się NSA. W ustnym uzasadnieniu sąd uznał, że Podatnik powinien rozliczać przychód na zasadach ogólnych, ponieważ bezpośrednim źródłem przychodu jest prawo majątkowe, a nie dzierżawa.
Stanowisko NSA przeczy dotychczasowej linii orzeczniczej korzystnej dla podatników np. w wyrokach o sygn. akt III SA/Łd 657/15, III SA/Wa 587/13, I SA/Lu 711/13.
