W dniu 5 lutego 2015 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) wydał postanowienie w sprawie C-275/14, Jednostka Innowacyjno-Wdrożeniowa Petrol S.C. Paczuski Maciej i Puławski Ryszard (dalej: „Spółka”) przeciwko Ministrowi Finansów.
Spółka zajmowała się produkcją i sprzedażą dodatków do paliw silnikowych oraz olejów opałowych, oznaczonych kodem CN 3811. Minister Finansów w interpretacji indywidualnej uznał, że towary te powinny być opodatkowane akcyzą według stawki właściwej dla „pozostałych paliw silnikowych” tj. 1822 zł/1000 litrów. W opinii zaś Spółki, produkowane przez nią towary powinny być opodatkowane według stawek właściwych dla produktów, do których są one dodawane.
Sprawa trafiła do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który zwrócił się do TSUE z pytaniem prejudycjalnym, czy art. 2 ust. 3 akapit drugi dyrektywy Rady 2003/96/WE, przewidujący regułę opodatkowania dodatków do paliw silnikowych według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa silnikowego, to jest paliwa, do którego dodatek lub rozcieńczalnik zostały zastosowane, należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on stosowaniu do produktów objętych pozycją CN 3811 stawki podatkowej odpowiedniej dla tzw. pozostałych paliw silnikowych, określonej w art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku akcyzowym.
TSUE uznał, że towary produkowane przez Spółkę podlegają uregulowaniu art. 2 ust 3 dyrektywy 2003/96, zgodnie z którym wszelkie produkty przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane jako paliwo silnikowe lub jako dodatek lub rozcieńczalnik do paliw silnikowych podlegają opodatkowaniu według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa silnikowego. W konsekwencji, zdaniem Trybunału, sprzeczne z art. 2 ust. 3 dyrektywy 2003/96 jest nakładanie na dodatki do paliw objętych kodem CN 3811 innej stawki podatku akcyzowego niż mająca zastosowanie do paliwa silnikowego, do którego dodatki te są dodawane.
Postanowienie TSUE może stanowić podstawę do wystąpienia o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym przez podatników, którzy opodatkowywali dodatki do paliw stawką określoną w art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku akcyzowym. Pragniemy także zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 240 § 1 pkt 11 Ordynacji podatkowej, istnieje możliwość wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną, jeżeli orzeczenie TSUE ma wpływ na treść wydanej decyzji. Wznowienie postępowania jest możliwe tylko na żądanie strony zgłoszone w terminie miesiąca od publikacji sentencji wyroku w Dzienniku Urzędowym UE.