Dnia 7 marca 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wydał wyrok (sygn. akt I SA/Rz 1178/18) dotyczący obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej w związku z otrzymanym nieodpłatnym świadczeniem.
Sprawa dotyczyła przepisów obowiązujących w 2018 r. i spółki, która w celu zrealizowania inwestycji w zakresie budowy centrum handlowego zawarła umowę kredytu inwestycyjnego oraz umowę kredytu na finansowanie VAT, w związku z którą spółce zostały udzielone nieodpłatne poręczenia od udziałowców oraz innych podmiotów powiązanych.
Spółka we wniosku o interpretację indywidualną zadała pytanie, czy będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej w związku z otrzymanym nieodpłatnym świadczeniem.
W wydanej interpretacji organ uznał, że taka transakcja podlega dokumentowaniu i taka dokumentacja powinna podlegać aktualizacji przez cały okres realizacji umowy poręczenia. WSA w Rzeszowie podtrzymał zaskarżoną interpretację indywidualną w mocy. Zdaniem sądu, transakcja nie musi mieć wyłącznie charakteru odpłatnego, a co za tym idzie spółka jest zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej za wszystkie lata w których poręczenie udzielone spółce będzie obowiązywało.
WSA wskazał przy tym, że należy stosować wykładnię celowościową, zaś przepisy o obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej w przypadku dokonywania czynności cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami powiązanymi wprowadzono celem zapewnienia transparentności takich działań, w szczególności w celu zapewnienia, że takie działania odbywają się na zasadach rynkowych. Zdaniem sądu cel wprowadzenia takiej regulacji powoduje konieczność przyjęcia szerokiej definicji słowa transakcja.
