W dniu 3 czerwca 2016 r. WSA wydał orzeczenie (sygn.akt: III SA/Wa 1458/15) dotyczące zaliczania wydatków poniesionych w ramach usług public relations oraz lobbingu w poczet kosztów podatkowych.
Sprawa dotyczyła Spółki, która korzystała z usług agencji konsultingowej. Agencja miała za zadanie monitorowanie bieżących prac legislacyjnych w obszarach zainteresowań Spółki oraz przeciwdziałanie niepożądanym zmianom stanu prawnego, a także zawieranie kontraktów z osobami mającymi wpływ na działania legislacyjne. Spółka stała na stanowisku, iż wydatki na działanie agencji nie przyczyniają się bezpośrednio do uzyskania przychodów, ale w perspektywie długofalowej mają pozytywny wpływ na wynik finansowy Spółki. Spółka wystąpiła do MF z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej i potwierdzenie zaprezentowanego stanowiska.
Dyrektor Izby Skarbowej nie podzielił zdania, że prowadzona strategia Spółki może się przyczynić do zawierania kontraktów biznesowych i uznał, iż poniesione koszty mają cel reprezentacyjny, a więc nie sposób zaliczyć ich do kosztów podatkowych. Zdanie organu potwierdził WSA w wydanym orzeczeniu. Sąd uznał, iż poniesione przez Spółkę wydatki mają na celu stworzenie pozytywnego wizerunku, a więc – jako koszty reprezentacji – nie mogą zostać zaliczone do KUP.
