16 stycznia 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wydał wyrok (sygn. akt I SA/Wr 1097/18), w którym stwierdził, że koszty oprogramowania wykorzystywanego w procesie wytwarzania produktów można rozpoznać w wyniku podatkowym w pełnej wysokości, niezależnie od tego, czy są uwzględnione w ich cenie.
Sprawa dotyczyła spółki prowadzącej działalność w zakresie produkcji systemów bezpieczeństwa dla branży motoryzacyjnej. Spółka, na potrzeby procesu produkcyjnego wykorzystuje oprogramowanie pozwalające m.in. na projektowanie systemów bezpieczeństwa.
Spółka zapytała we wniosku o wydanie interpretacji, czy wydatki ponoszone w związku z użytkowaniem oprogramowania można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w całości, bez względu na ograniczenia wynikające z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Spółka uważała, że koszty związane z oprogramowaniem mają bezpośredni związek z wytwarzanymi produktami, w związku z czym w całości mogą zostać zaliczone do KUP.
Fiskus tylko częściowo zgodził się ze spółką, uznając że tylko w przypadku transakcji z podmiotami powiązanymi, gdy koszty oprogramowania są bezpośrednio wliczane w cenie produktu, spełniona jest przesłanka bezpośredniego związku między wydatkami poniesionymi na oprogramowanie a wytworzonymi przez Spółkę produktami. Natomiast z racji tego, ze w transakcjach przeprowadzanych z podmiotami niepowiązanymi, opłaty dot. korzystania z oprogramowania wliczone są w cenę sprzedawanych towarów tylko pośrednio, w tej części stanowisko spółki zostało uznane za nieprawidłowe.
Spółka zaskarżyła interpretację do WSA we Wrocławiu, który zgodził się z jej stanowiskiem. Zdaniem sądu, poniesione przez spółkę wydatki są bezpośrednio związane z procesem produkcyjnym. Sąd podkreślił, że wykładnia językowa art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT jest jasna i pozwala na rozpoznanie w wyniku podatkowym w pełnej wysokości kosztów wykazujących bezpośredni związek z procesem wytworzenia wyrobów, niezależnie od faktu ich inkorporacji w cenie tych produktów.
Wyrok jest nieprawomocny.
