W dniu 23 czerwca 2016 r. MF wydał interpretację ogólną (DD3.8201.1.2016.MCA) dotyczącą stosowania przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, dotyczącego zwolnienia z PIT dla odszkodowań i zadośćuczynień otrzymywanych przez pracowników od pracodawcy, w przypadku świadczeń otrzymywanych w ramach programu dobrowolnych odejść z pracy (dalej: PDO).
W dotychczas wydawanych interpretacjach indywidualnych (np.: IBPB-2-1/4511-497/15/MD) fiskus wskazywał, że wypłacane odszkodowania są zwolnione z PIT jeżeli ich wysokość i zasady wypłaty wynikają wprost z porozumień zbiorowych lub regulaminu PDO, sporządzonych na podstawie art. 9 § 1 KP.
Obecnie MF stwierdził, że przystąpienie do PDO przez pracownika jest dobrowolne. Dlatego otrzymane przez niego z tego tytułu dodatkowe świadczenie nie wynika z czynu niedozwolonego popełnionego przez pracodawcę. Tym samym świadczenie to nie może być uznane za odszkodowanie lub zadośćuczynienie. Na poparcie tego twierdzenia MF przytoczył liczne orzecznictwo, w tym m.in. prawomocny wyrok WSA w Szczecinie z 1 marca 2016r. (sygn. akt I SA/Sz 1375/15).
Zgodnie z nowym stanowiskiem MF, zastosowanie zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3 wymaga łącznego spełnienia następujących warunków:
- otrzymane świadczenie jest odszkodowaniem lub zadośćuczynieniem,
- otrzymane odszkodowanie jest następstwem zdarzeń, które noszą cechy czynu niedozwolonego lub zawinionego przez pracodawcę,
- do otrzymanego odszkodowania lub zadośćuczynienia nie mają zastosowania wyłączenia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. a-g ustawy o PIT.