W dniu 5 lipca 2016 r. NSA wydał orzeczenie (sygn. akt II FSK 1889/14) dotyczące kwestii opodatkowania CIT dodatkowych usług świadczonych nieodpłatnie przez jedynego wspólnika na rzecz spółki.
Sprawa dotyczyła sp. z o.o. powstałej z przekształcenia jednoosobowego przedsiębiorstwa. Prezes Zarządu, będący jednocześnie jedynym wspólnikiem, miał zamiar świadczyć określone usługi na rzecz Spółki bez wynagrodzenia. W związku z tym Spółka zapytała, czy świadczone usługi będą stanowiły nieodpłatne świadczenie, kreujące po jej stronie przychód do opodatkowania.
Zdaniem Spółki przedmiotowe usługi nie będą stanowiły nieodpłatnego świadczenia i nie będą podlegały opodatkowaniu CIT, ponieważ obowiązek świadczenia takich usług wynika z umowy Spółki, a ponadto Prezes Zarządu nie świadczy pracy za darmo – przysługują mu określone prawa majątkowe, jak np. prawo do dywidendy. Ze stanowiskiem Spółki nie zgodził się MF, argumentując iż otrzymanie dywidendy przez wspólnika nie jest uzależnione od pełnienia dodatkowych obowiązków. Zatem, zdaniem MF należy uznać, że Spółka będzie otrzymywać nieodpłatne świadczenia.
Następnie, rozpatrujący sprawę WSA odmiennie uznał, że w sytuacji, kiedy obowiązki zostały nałożone w umowie Spółki, a ponadto ich wypełnienie jest wynagradzane udziałem w zysku, to nie można uznać, że takie świadczenie należy sklasyfikować jako przychód i opodatkować.
Z wyrokiem tym nie zgodził się jednak NSA. W ustnym uzasadnieniu sędzia podkreślił, iż mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem, jeżeli wspólnik wykonuje obowiązki na rzecz Spółki nie dostając nic w zamian. Ponadto sąd uznał, iż dywidenda należy się wspólnikowi za wkład, a nie za dodatkową pracę. Tym samym, po stronie Spółki powstanie przychód do opodatkowania.
Nie opublikowano jeszcze pisemnego uzasadnienia wyroku.
