W dniu 5 kwietnia 2017 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał orzeczenie (sygn. akt I FSK 1482/15) dotyczące kwestii rozliczania VAT w branży budowlanej zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2014 r.
Spór dotyczył Spółki działającej w branży budowlanej i budowlano-montażowej. Spółka świadczyła swoje usługi na podstawie zawartych umów i na podstawie ustalonych harmonogramów prac. Wykonanie ostatniej czynności przewidzianej w danym harmonogramie jest jednoznaczne z zakończeniem usługi, co potwierdzane jest protokołem odbioru usługi. W praktyce jednak zdarza się, że data odbioru usługi nie jest tożsama z datą ostatniej czynności wykonanej przez Spółkę w związku z jej realizacją. W związku z powyższym Spółka zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu o rozstrzygnięcie, czy w takim przypadku właściwe będzie powiązanie daty wykonania usługi z datą protokolarnego odbioru tych prac. Zdaniem Spółki prawidłowe jest powiązanie daty wykonania usługi z datą protokolarnego odbioru tych prac, ponieważ oznacza to poświadczenie realizacji zleconej usługi oraz jej akceptację bez zastrzeżeń. Z tym stanowiskiem nie zgodził się organ podatkowy, który w wydanej interpretacji uznał, iż decyduje faktyczne wykonanie usługi, a protokół zdawczo-odbiorczy jest bez znaczenia.
Zdanie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu podzielił zarówno WSA we Wrocławiu, jak i NSA. Według sądów obu instancji, protokół zdawczo-odbiorczy nie jest równoznaczny z wykonaniem usługi, a stanowi jedynie potwierdzenie jej wykonania. Zatem dla momentu powstania obowiązku podatkowego znaczenie ma faktyczny moment zakończenia prac.
