W dniu 26 sierpnia 2016 r. NSA wydał orzeczenie (sygn. akt I FSK 51/15) dotyczące odliczenia VAT.
Sprawa dotyczyła Spółki, która zaskarżyła do NSA orzeczenie sądu I instancji, w którym odmówiono jej prawa do odliczenia podatku naliczonego. WSA w wydanym wyroku zgodził się ze stanowiskiem organów podatkowych, że wystawione przez Spółkę faktury były puste, a ich jedynym celem było obniżenie podatku. Spółka nie zgodziła się z powyższym i złożyła skargę kasacyjną do NSA. Jednocześnie, na rozprawie, Spółka podniosła jeszcze inny argument. Powołała się na fakt, że ten sam sędzia WSA orzekał w sprawie PIT i VAT.
W odpowiedzi NSA przypomniał, że wyłączenie sędziego może nastąpić, jeżeli sędzia ten brał udział w rozpatrywaniu tej samej sprawy na jej wcześniejszym etapie. Zdaniem sądu w stanie faktycznym sprawy nie wystąpiła taka sytuacja. Sędzia A. Bącal powołał się na rozstrzygnięcie NSA o sygn. akt I OSK 755/10, z którego wynika, że sprawę wyznaczają dwa elementy: podmiotowy i przedmiotowy. Sprawa dotyczyła tej samej Spółki, ale jej zakres przedmiotowy jest inny – jedna ze spraw dotyczyła VAT, a druga PIT, w związku z czym, zdaniem sądu, nie zaszły przesłanki do wyłączenia sędziego.
Nie opublikowano jeszcze pisemnego uzasadnienia wyroku.