W ostatnim czasie w orzecznictwie sądów administracyjnych obserwujemy spór dotyczący obowiązku potrącania podatku u źródła od przychodów osiąganych przez nierezydentów poza terytorium Polski, gdy źródło wypłaty wynagrodzenia jest położone w Polsce. Przykładem niejednolitej linii orzeczniczej w tym zakresie są najnowsze orzeczenia NSA, takie jak korzystne dla podatników wyroki z dnia 7 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 554/16, II FSK 227/16, II FSK 254/16, II FSK 49/16 oraz sprzeczny z nimi wyrok z dnia 5 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 137/15.
W pierwszych czterech sprawach NSA stwierdził, że nie może przesądzać o opodatkowaniu u źródła fakt, że wynagrodzenie zostało wypłacone z Polski, jeżeli usługa jest wykonywana za granicą i służy inwestycji dokonywanej w innym kraju. Sąd uznał, iż takie podejście spowodowałoby niedopuszczalne rozciągnięcie polskiej jurysdykcji podatkowej na wszystkie przychody nierezydentów.
Odmiennie od powyższego, NSA w wyroku z dnia 5 lipca 2016 r., uznał, że o opodatkowaniu u źródła decyduje miejsce, z którego zostało wypłacone wynagrodzenie, a nie miejsce świadczenia usługi, czy miejsce gdzie usługa będzie wykorzystywana. W praktyce oznacza to, iż polski usługobiorca powinien od każdej wypłaty potrącić zryczałtowany podatek u źródła.