W dniu 19 maja NSA wydał kolejne orzeczenie (sygn. akt II FSK 1577/14) w zakresie opodatkowania podatkiem u źródła wynagrodzenia wypłacanego nierezydentowi z terytorium Polski.
Polska spółka należy do międzynarodowej grupy dostawców usług serwisowych. Świadcząc usługi zagranicą wynajmowała ona narzędzia i kontenery dla swoich pracowników od zagranicznych podmiotów.
W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, do którego Spółka wystąpiła z wnioskiem o udzielenie interpretacji indywidualnej, polska spółka dokonując wypłat z tytułu najmu narzędzi, kontenerów etc., od zagranicznych podmiotów, ma obowiązek obliczyć, pobrać i wpłacić do urzędu skarbowego zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych.
Stanowisko to potwierdził NSA, rozpatrujący skargę kasacyjną od korzystnego dla Spółki wyroku WSA we Wrocławiu. NSA stwierdził, że wystarczającą przesłanką do pobrania podatku u źródła w sytuacji wypłaty wynagrodzenia, np. za najem urządzenia przemysłowego, na rzecz podmiotu zagranicznego, jest fakt, że wypłaty dokonuje polski rezydent podatkowy, czyli źródło dochodów jest położone na terytorium Polski.
Opierając się na wykładni językowej art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, ustanawiającego ograniczony obowiązek podatkowy, Sąd stwierdził, że w przepisie tym brak jest zastrzeżenia, iż odnosi się on tylko do przypadków, w których rezultat usługi zakupionej od nierezydenta służy kontrahentowi polskiemu do osiągania dochodów na terenie Polski.
Jak podkreślił NSA, orzecznictwo w niniejszej kwestii nie jest jednolite. Podobnie orzekał NSA w wyrokach z dnia 16 grudnia 2015 r. (sygn. akt II FSK 2871/13 oraz II FSK 2955/13), odmiennie zaś w wyrokach z 8 grudnia 2015 r. (sygn. akt II FSK 2520/13 oraz II FSK 2812/13).
