W dniu 13 grudnia 2018 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał postanowienie w sprawie C-491/18, w którym odpowiedział na pytanie prejudycjalne zadane w związku ze sporem pomiędzy Mennicą Wrocławską a Dyrektorem Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu o możliwość odliczenia VAT w przypadku błędnego oznaczenia na fakturze przedmiotu transakcji.
Mennica Wrocławska dokonała zakupu granulatu złota, na co otrzymała od kontrahenta fakturę z błędnym oznaczeniem nazwy towarów jako „złom złota”, który jest opodatkowany w VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia. Pomimo tego błędu, pozostałe dane na fakturach były prawidłowe, a podatek został naliczony i pobrany według zwykłych zasad, jakim podlega opodatkowanie „granulatu złota”. W postępowaniu podatkowym Mennica przedstawiła organowi podatkowemu wszelkie niezbędne informacje oraz dokumenty potwierdzające istnienie i cechy towarów będących przedmiotem transakcji, które organ następnie zaakceptował oraz nie stwierdził w tym przypadku próby oszustwa podatkowego. Jednakże w wydanej decyzji odmówił Mennicy prawa do odliczenia VAT z uwagi na to, że faktury nie dokumentują rzeczywistego przebiegu transakcji, a nabywca nie podjął żadnych kroków w celu skorygowania tych błędów. Ostatecznie Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zawiesił postępowanie i skierował do TSUE pytanie prejudycjalne obejmujące kwestię prawa do odliczenia VAT w takiej sytuacji.
W wydanym postanowieniu TSUE stwierdził, iż niezgodna z przepisami Dyrektywy VAT jest odmowa prawa do odliczenia podatku VAT wyłącznie z powodu błędu dotyczącego oznaczenia towarów będących przedmiotem transakcji także w sytuacji, gdy podatnik przedstawił organom dokumenty oraz wyjaśnienia niezbędne do ustalenia prawdziwego przedmiotu transakcji i potwierdzające, że zostały one rzeczywiście dokonane.
