W dniu 19 marca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wydał wyrok (sygn. akt I SA/Po 1150/14) dotyczący kursu, według którego należy przeliczać należności w walutach obcych w celu ustalenia podstawy opodatkowania w VAT z tytułu importu usług.
Sprawa dotyczyła spółki, która czasami otrzymywała od kontrahentów zagranicznych faktury w walucie obcej jeszcze przed wykonaniem usługi lub przed dokonaniem przez spółkę zapłaty należności w całości lub w części. W konsekwencji spółce nasunęły się wątpliwości, według jakiego kursu powinna dokonywać przeliczenia kwot wynikających z takich faktur.
Minister Finansów w interpretacji indywidualnej uznał, że art. 31a ust. 2 ustawy o VAT, umożliwiający przeliczanie kwot według kursu sprzed dnia wystawienia faktury (w przypadku wystawienia faktury przed powstaniem obowiązku podatkowego), odnosi się wyłączenie do faktur wystawianych przez polskich podatników. W związku z powyższym, według MF, spółka powinna przeliczyć kwoty według kursu ogłoszonego na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wykonania usługi lub dzień dokonania zapłaty należności w całości lub w części przed wykonaniem usługi.
Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który uchylił zaskarżoną interpretację. W ocenie Sądu, zakres stosowania art. 31a ust. 2 ustawy o VAT nie jest ograniczony wyłącznie do faktur wystawionych przez podmioty polskie. Zdaniem WSA, brak obowiązku stosowania przepisów ustawy o VAT dotyczących fakturowania przez podmiot zagraniczny nie oznacza tym samym, że w stosunku do polskiego kontrahenta wyłączone zostaje zastosowanie normy z art. 31a ust. 2, tym bardziej, że w tym przepisie mowa jest o fakturze, jako dokumencie pełniącym określoną i istotną rolę w systemie podatku VAT, rozumianym w kontekście wspólnotowym, bez zawężania rozumienia pojęcia „faktury” do regulacji zawartej w prawie krajowym. W konsekwencji, według Sądu, spółka może dokonać przeliczenia na podstawie art. 31a ust. 2 ustawy o VAT tj. według średniego kursu ogłaszanego przez NBP (ewentualnie przez EBC) na ostatni dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury przez kontrahenta.
Wyrok nie jest prawomocny.
